Kilka godzin w Wilnie

Wilno to fajna, kolorowa i zielona stolica Litwy. Bywałem tam nie raz. Raz dłużej, czasem krócej. W tym roku, znowu tam byłem. Jednak  nie na weekend, ale na kilka godzin. Lubię Wileńską Starówkę, za jej kolorowość. Podobnie jak w Toruniu - pełno tam wszystkiego. Tym, co rzuca się również mocno w oczy to przeróżne świątynie. Jest ich naprawdę wiele. Tak więc zapraszam do Wilna, w krótkiej relacji. 

Początek wypadu, niestety nie był optymistyczny. To za sprawą pogody, która w dużym skrócie nie była dobra. Na samym początku padało, przestawało i znowu padało. Było to niezwykle irytujące, bo jak tu robić zdjęcie i trzymać jednocześnie parasolkę, kiedy na głowę po prostu się leje ? Jakoś jednak poradziłem. Z biegiem dnia, pogoda jednak się polepszyła i to zdecydowanie. Będzie można to również zaobserwować na zdjęciach.

 Spacer zaczął się w okolicy Placu Katedralnego/Katedry. To zazwyczaj dobry punkt "na start". Stąd dojdzie się do ulicy, która będzie prowadzić przez Stare Miasto- aż do Ostrej Bramy.

Uważam , że warto wejść do środka tego budynku i zobaczyć jak to wygląda. Katedra jest pod wezwaniem św. Władysława oraz św. Stanisława a zbudowana ostatecznie w stylu klasycystycznym. 

Przed Katedrą, możemy jeszcze zauważyć wieżę i powiewającą na niej flagę. To wieża Giedymina, przy Muzeum Zamku.

Następne kroki, skierowałem już ku głównemu traktowi. Pod drodze mijało się liczne wystawy sklepowe. Jedne mniej lub bardziej ciekawe. Starówka w Wilnie, moim zdaniem należy do tych przyjemnych. Nie jest zbyt hałaśliwie, jest zadbana. Fajnie się spaceruje. Właśnie podczas takich spacerów spotyka się takie coś :)

Dojście do Ostrej Bramy - czyli dla wielu osób, głównego punktu wycieczki nie zajmuje długo, w sensie odległości. Jest to prosta droga. Jeżeli chodzi jednak o czas to może to trwać różnie. W zależności od tego, czy i jak zwiedzamy pozostałe rzeczy. Czy schodzimy w boczne uliczki ? Czy wstępujemy do kościołów, które mijamy po drodze ? To wszystko zależy od nas. W czasie tego wypadu nie zbaczałem zbyt często, ale kilka miejsc odwiedziłem. 

Kościół św. Kazimierza.

Niezbyt często odwiedzam kościoły, ale te w Wilnie są naprawdę bardzo ładne, a niektóre nawet piękne. Chyba najbardziej rozpowszechnionym jest Piotra i Pawła. Jednak nie znajduje się on na samym Starym Mieście. Być może pokażę go w jakimś odrębnym wpisie.

Kościół św. Teresy.

Mniej więcej w połowie drogi, zaczęło się powoli rozpogadzać a co najważniejsze, przestało padać. Poniżej Pałac Prezydencki, lecz nie w całej okazałości. Z Pałacem, wiążę się pewna anegdota. Jest to jeden z bardziej rozpoznawalnych budynków w mieście. Zwłaszcza, jeśli spojrzymy na Wilno z jakiejś wieży, dachu czy góry. Dlaczego ?  Dlatego, że ma on zielony dach i nie sposób go nie zauważyć pośród czerwonej, pomarańczowej dachówki. 

A to już miejscowy Ratusz, w budynku mieści się również punkt informacji turystycznej. 

Warto również wiedzieć, że przez jakiś czas Wilno było miastem Adama Mickiewicza.

W wielu miejscach, można też spotkać wyroby z bursztynu. Wiele osób zapomina lub nie do końca wie, że Litwa ma dostęp do morza. I to Bałtyckiego. A takimi bardziej znanymi miejscowościami nadmorskimi są Kłajpeda i Pałanga/Połąga. Niektóre, z wyrobów to prawdziwe dzieła sztuki, które kosztują. Ale jeśli najdzie ochota na kupno takiego czegoś to należy dokładnie sprawdzić czy płacimy na pewno za bursztyn. Dlatego, najlepiej jest chyba kupować w sklepach a nie na ulicy od pojedynczych handlarzy. 

Na ostatniej prostej, można było się poczuć trochę jak w Wielkiej Brytanii. Muszę przyznać, że ta budka telefoniczna cieszyła się dużą popularnością wśród innych turystów.

Kiedy to Ostra Brama powoli się wyłania na końcu traktu starówkowego to po prawej stronie miniemy jeszcze taki budynek a właściwie bramę. To brama, którą przejdziemy do Cerkwi św. Trójcy i Klasztoru Bazylianów.

I zwieńczeniem pobytu w Wilnie, tak jak wspominałem, dla Wielu osób jest dojście pod Ostrą Bramą. Stale panuje tam ruch, co chwila pojawiają się  liczne wycieczki.

Na koniec pobytu w stolicy Litwy, udałem się na obiad. Byłem w tym lokalu już drugi raz. Znajduje się on na początku Starówki. Akurat, można przejść Starówkę i wrócić. W ofercie są głównie tradycyjne dania takie jak babka ziemniaczana, kiszka, kibiny, cepeliny. Jadłem, te ostatnie. Do pica można zamówić przeróżne napoje w tym regionalny kwas chlebowy czy piwo. Porcje są duże i sycące. Jest smacznie, choć czasem aż za tłusto, ale taką mają kuchnię.

Kilka godzin oczywiście nie wystarczy,aby poznać Wilno. Ale można się z nim zaznajomić. Tyle czasu, akurat wystarczy. Przecież zawsze można wrócić.

Teraz praktycznie. 

Dojazd

Do Wilna, z Polski można dostać się samolotem, samochodem, autokarem.

LOT lata z Warszawy. Eurolines, Ecolines jeżdżą z Warszawy i innych miast. Podróż samochodem też jest możliwa i nie będzie należeć do trudnych. Drogi są dobre. Stolica jest dobrze oznakowana. Należy się kierować na Vilnius, następnie Centras.

Waluta 

To Lity. 1 LTL to 1,18 zł. Ale od 1 stycznia 2015 roku, Litwa wchodzi do strefy euro. Już dziś ceny podane są w dwóch walutach. Zauważa się, że na Litwie, przynajmniej w Wilnie jest trochę drożej niż w Polsce, ale nie bardzo drogo.

Noclegi

Hotele, hostele, apartamenty można w przystępnych cenach porównać i zarezerwować na przykład tutaj. 

Co można, co warto przywieźć. 

Zazwyczaj koncentruje się na produktach spożywczych. Typowym litewskim produktem będzie ciemny chleb razowy Bociu, lub jaśniejszy Palanga. Z mięsa, można pokusić się o kupno np. kindziuka lub salami. Smaczne są też sery typu klinek z przyprawami. Regionalne piwo to np. Svyturys.

Sklepy, w których można zrobić takie zakupy w rozsądnych cenach: MAXIMA, NORFA.


Po mimo tego, że był to krótki wypad i nie mogłem pokazać Wam wielu rzeczy to i tak warto było pojechać. A Was zachęcam do odwiedzenia stolicy naszego sąsiada.

Dziękuję, że nas odwiedziłeś. Miło nam. Zapraszamy jeszcze raz :)